Selfcare

Het is misschien omdat ik enig kind ben, maar ik vind mezelf altijd heel belangrijk. Niet in de zin van egoïstisch maar meer het idee wat de stewardess je geeft in het vliegtuig. Eerst zelf het zuurstofmaskertje op, dan pas je kind. Je kunt nu eenmaal geen liefde geven als je geen liefde voelt voor jezelf. Niks mis mee dus, juist heel erg verstandig. Ik trakteer mezelf daarom regelmatig. We onderhouden haast onze auto beter dan onszelf. Toen ik laatst door de stad liep en zag dat er een Thaise massagesalon geopend is werd ik meteen getriggerd. En de prijslijst maakte me nog blijer. € 39,- voor hoofd-nek-schouder massage van een uur! 39 euro!? Voor een heel uur!

De afspraak was snel gemaakt. Een beetje nerveus voor wat ging komen stond ik aan de deur te trekken en duwen maar deze was op slot. "Ik ben natuurlijk te vroeg, ze zijn nog helemaal niet open", dacht ik. Maar er stond een klein Thais vrouwtje naar me te zwaaien - andere deur!!-  Ik had nog geen stap binnengezet of er stond een ander Thaise dame naar mijn schoenen te wijzen; "uit assebliefff".

Op mijn sokken liep ik voorzichtig naar de balie. De vloer voelde spiegelglad. Het rook er heerlijk en er klonk Zen-achtige muziek. Wat dat ook mag zijn maar je begrijpt me vast. Ze begroet me; "Namasté, Ikke eerst koorts opmeten",  en hield een handthermometer bij mijn voorhoofd. We leven in het Corona tijdperk en alertheid is op dit moment on top of mind. Ik kwam door de test en mocht meelopen met weer een andere Thaise dame. Zij geleide me een kleine ruimte in waar een mooi gedekt soort tafel stond en gebood me; "alles uitkleden, ondelbloek aan" . Huh, ik kwam toch voor mijn nek? Ik herhaalde wat ze zei en ze knikte bevestigend. Why, dacht ik. Toen ze zag dat ik een broek met elastiek aan had mocht ik 'm toch aanhouden.

Daar zat ik dan, half naakt op de rand van de tafel. Ik voelde me even alsof ik bij een dokter was die zo'n gênant onderzoekje moest doen. Toen ik gesommeerd werd op mijn buik te gaan liggen nestelde ik me lekker weg. Met mijn hoofd in een zacht kussen met in het midden een gat. Hmm, dat ligt lekker dacht ik. En ik zie haar nu niet meer, dat maakt het een stuk minder awkward voor mij als nuchtere Hollandse, in zo'n situatie. Maar ze pakte mijn armen en legde ze zo zij ze wilde hebben! Ik had hier duidelijk niks meer te vertellen en was overgeleverd.

Toen begon ze. Aan mijn voeten! Weer dacht ik; Huh? Zou er door de taalbarrière een misverstand zijn ontstaan? Nou ja, ik vind alle massages lekker dus eigenlijk maakt het me niet zoveel uit. Vanuit mijn voeten pakte ze mijn benen aan, sprong zelf ook op de tafel en kwam zowat bovenop me zitten. Overal drukte en duwde ze. Ik moest er stilletjes om lachen. Het ging met flink wat kracht gepaard. -Zie mij hier nou liggen- dacht ik. Uiteindelijk kwam ze via mijn rug naar mijn schouders, nek en hoofd. Maar ook mijn armen en handen werden niet overgeslagen. Dat zo'n klein vrouwtje zoveel kracht heeft! Een keer vroeg ze; "Niet te hard, niet te zacht?"  Nee hoor, piepte ik door het gat. Alhoewel het soms best gevoelig was. Mijn linkerschouder zat behoorlijk vast. Urhg. Goed dat die eens werd aangepakt.

Toen gooide ze een doek over mijn hoofd als was ik een drukke parkiet. Ze rausde ermee over mijn hoofd. : Omdlaaien asteblief". Ik draaide me om, ze dekte me toe en was weg. Even 'uitliggen' dacht ik. Anders is het ook ineens zo 'klaar'. Maar ze kwam terug en begon weer mijn schouders te masseren en mijn hoofd om te draaien. Toen moest ik gaan zitten. Weer sprong ze erbij en haalde alles uit de kast om mijn rug aan te pakken. Mijn hoofd omhoog, nog hoger en nog hoger. "Asteblief",  klonk het toen en weg was ze weer. Het signaal dat het nu echt voorbij was. Helaas, want dit duurde een uur maar het had wel 2 uur mogen duren. Ik kleedde me aan en gleed op mijn sokken voorzichtig terug naar de balie. Ze bood me een glaasje water aan en ik mocht nog even gaan zitten. Eerlijk gezegd had ik dit ook wel verwacht. Ik dacht eigenlijk dat ze me wel een kopje thee zou aanbieden. Zo voelde de  gelegenheid wel. 

Enfin, ik betaalde en dacht; dit was de eerste maar zeker niet de laatste keer! Meteen stoof ik door naar La Place voor een wortel/gember/sinaasappel smoothie. Je voelt je herboren en hebt meteen de behoefte om op de gezonde toer door te gaan. Daarna nog even naar de Hema voor sokken. Terwijl ik door de Hema loop zie ik mezelf ineens in een spiegel..... Ik zag Inez Weski meets Alice Cooper meets Gene Simmons. En dan alsof ze net een enorme huilbui hebben gehad. Mijn mascara en alles wat normaal op mijn ogen hoort te zitten, zat nu zo'n beetje tot op mijn kin. En mijn haar stond als dat van Albert Einstein . Standje ontploft. Ik probeerde eea nog te fatsoeneren maar helaas. Als de wiedeweerga keerde ik naar huis terug om daar in een onbedaarlijke slappe lach te schieten. Wat een ervaring. Dat is toch wel waar we het voor doen. Waar we alles voor doen. Voor de ervaring. Over 6 weken staat mijn 2e massage gepland.