24. april 2018
Ik kan het me nog zo goed herinneren. “Mama ik heb per ongeluk je ‘bjoetiedoosjekeesje’ (lees; beautycase) omgestoten." En dat we elke dag naar school fietsten en hij dan vaak onderweg zei; "Het wordt een leuke dag, ik voel het gewoon!" Mijn hemel, dacht ik dan, houden zo jongen! En wat denk je, hij heeft het zo gehouden. Of nee, beter gezegd, hij is gewoon zo gebleven. Want nu is dat kleine blonde ventje met zijn blauwe ogen 14! Niet alleen in jaren, ook in meters. Altijd wilde hij...
11. april 2018
Wij wonen vlak bij het park. Vaak gingen we, toen de kinderen nog klein waren, daar de eendjes voeren. ‘s Winters zag ik dan die eendjes over de bevroren vijver lopen en dacht ik; och zielig, zo koud aan die pootjes.. maar dat is natuurlijk onzin. Voor míj is het te koud als ik op blote voeten over het ijs ga lopen ja. Ik heb nml. geen high tec ingebouwde warmtewisselaar. Zij hebben altijd koude pootjes want dat is zo door de natuur geregeld. Het is juist levensreddend voor ze. Ik vergeleek...
29. maart 2018
Plaatsvervangend gelukkig Altijd heb ik gedacht; ik hoop dat mijn kinderen later eerst een stuk van de wereld gaan zien voordat ze zich ergens aan vastleggen. Studie, baan, relatie, you name it. Maar nu denk ik wel eens aan de tijd die komen gaat. Onze oudste zoon is nu 17 jaar, heeft nog 1 jaar gymnasium voor de boeg en dan….. Ja dan zal het er om spannen. Kiest hij voor een Universiteit op reisafstand, wat ik vurig hoop, of moet hij toch op kamers? Bij de laatste optie breekt het zweet me...
